17.mai

Gud signe vårt dyre fedreland
og lat det som hagen bløma
lat lysa din fred frå fjell til strand
og vetter for vårsol røma
Lat folket som brøder saman bu
som kristne det kan seg søma

Vil Gud ikkje vera bygningsmann
me fåfengt på huset byggja
vil Gud ikkje verja by og land
kan vaktmann oss ikkje tryggja
Så vakta oss Gud så me kan bu
i heimen med fred og hyggja

Litt styr med 17. mai i Bergen med 7 grader og regn, mykje tuting og fløyting og logistikk. Likevel vil eg feira, gå i tog, ropa hurra. Hvis eg kunne velja, ville eg nok dratt til Finse og gått i toget på Hardangerjøkulen, men det passar ikkje i år. Uansett vil eg feira, eta 17.mai-frokost med naboane, kjøpa is, treffa venner og kjente og ha fest. Det er blitt litt tydeleg i det siste at fred, frihet, vennskap, glede og liv ikkje er sjølvsagt.
Siste bildet i serien er frå Sandhornøya, der Elias Blix vaks opp, det er han som har skreve Fedrelandssalmen. No har eg sunge sju vers av den ved pianoet oppe i stova, og Aurora sa: «Kan du synge den sangen en gang til, pappa!» Barna er verdt å lytta til.